Na het plannen van tijd om me zorgen te maken in mijn Google Cal, ben ik 50% meer Zen

Na het plannen van tijd om me zorgen te maken in mijn Google Cal, ben ik 50% meer Zen

Dag 2: Doodling mezelf zorgen maken

Op dag twee begin ik een patroon van mijn denkproces op te merken. Eerst vind ik een fout over mezelf (zoals mijn onvermogen om bijvoorbeeld handen of voeten te tekenen). Vervolgens hecht ik een kwalitatieve betekenis aan die een zorgen wordt. Dus nu is het verhaal: "Ik kan geen handen of voeten trekken, en ik ben bang dat het hele internet me zal uitlachen, en ik wou dat ik beter was."Maar op de een of andere manier heeft het observeren van de Kells -doodle die mijn zorgen uitspuwen, een lichtheid aan mijn zorgen toegevoegd. En dat is een lichtheid die ik echt nodig heb. Ik bedoel, kijk maar naar haar! Ze doet het beste dat ze kan!

Doodle: Kells McPhillips

(In het geval dat u het niet kunt zien, is dat slecht weergegeven, zwevende object mijn computer, die waarschijnlijk 95 procent van al mijn zorgen voortbrengt.))

Dag 3: Matching My of My Brees As

Op dag drie besluit ik me te wenden tot popcultuur voor mijn 15 minuten zorgen. De regels gaan als volgt: ik denk aan iets waar ik me momenteel zorgen over maak, dan vergelijk ik het met een vergelijkbare situatie in de popcultuur die een gelukkig einde had. Vandaag houdt mijn geest vast aan het feit dat ik single ben. En de zorg die volgt is dat ik single zal zijn voor altijd (en altijd, en altijd). Voor sommigen is dat misschien geen zorgen. Maar het is voor mij.

Stap twee beginnend, denk ik aan enkele badass single -personages. En jullie, het is moeilijker dan jullie aannemen om op iemand te landen! Eindelijk denk ik aan Dustin van Vreemde dingen, En hoe niemand met hem wil dansen bij de sneeuwbal (nog steeds huilend, trouwens). Maar ik realiseerde me dat hoewel Dustin niemand heeft om rond te schuifelen naar de deuntjes van de jaren '80, zijn leven avontuurlijk, cool, leuk en waardig is. Hij hielp de bekende wereld te redden om door de ondersteboven te worden ingeslikt!

Nee, het hele denkproces lost het probleem van eenzaamheid niet op. Maar het herinnert me eraan dat voor elke zorgen die ik heb, er nog een deel van mezelf is dat ik onderwaardering ben. Ik ben dit "het Dustin -effect" in mijn gedachten gaan noemen. En nu, elke dag van 2 tot 2:15 p.M., Ik heb een agenda voor "Dustin."

Als u niet zeker weet hoe u onderscheid kunt maken tussen stress en angst, hier is uw 101. En bekijk deze stress-reliëftips voor deze gekke tijd waarin we leven.